Proces unieszkodliwiania odpadów
Przedmiotem działalności instalacji należącej do "PRESSEKO" jest fizyko-chemiczne unieszkodliwianie odpadów przemysłowych a w szczególności: ścieków pogalwanicznych, szlamów pofiltracyjnych, osadów i odcieków ze składowisk, odczynników chemicznych, chłodziw i emulsji wodnych i innych odpadów typu przemysłowego.
Odpady po wstępnej segregacji magazynowane są w grupy o podobnych właściwościach chemicznych i fizycznych. Następnie po przeprowadzeniu badań w laboratorium określający ich podstawowy skład chemiczny i fizyczny taki jak pH, stężenie głównego składnika odpadu oraz jego gęstość, a w przypadku związków trujących potwierdzenie czynnika trującego, jego stężenie i rodzaj. Strumienie przyjętych odpadów kierowane są na poszczególne linie unieszkodliwiania. Na wydzielonych liniach unieszkodliwiania odpady poddawane są odpowiednim procesom fizykochemicznym mającym na celu wyeliminowanie czynników trujących i szkodliwych w odpadach. Procesy fizykochemiczne polegają na reakcjach neutralizacji, utleniania, koagulacji, flokulacji, sedymentacji powstałej mieszaniny osadu i wody. Powstała mieszanina w wyniku przemian chemicznych pozbawiona jest właściwości trujących lub szkodliwych i dalej poddawana jest rozdziałowi na osad i wodę w procesie filtracji. Powstały osad inny niż niebezpieczny znalazł zastosowanie w procesach rekultywacji składowisk, a odciek wodny po korekcie pH i doprowadzeniu go do wymaganych prawem norm zrzucany jest do rzeki Warty.
Istotnym elementem wpływającym na prawidłowość pracy instalacji neutralizatora jest zachowanie ustalonego rozdziału odpadów ciekłych na: kwaśne, alkaliczne, chromowe, cyjankaliczne, węglowodory ropopochodne. Technologię oczyszczania oparto na metodzie obróbki bezpośredniej tzw. metodzie Lancy, dającej jednocześnie znaczne oszczędności zużywanej wody.
Proces technologiczny stosowany w instalacji fizyko-chemicznego unieszkodliwiania odpadów przemysłowych odniesiono i porównano z Najlepszą Dostępną Technikę (BAT) opisaną w "Dokumencie Referencyjnym nt. Najlepszych Dostępnych Technik dla Przemysłu Unieszkodliwiania Odpadów" ("Reference Document on Best Available Techniques for the Waste Treatments Industries") opracowanym przez Techniczną Grupę Roboczą przy Europejskim Biurze IPPC w Sewilii i wprowadzonym w sierpniu 2005 roku. Zasadniczym elementem Najlepszej Dostępnej Techniki (BAT) jest katalog działań, których podejmowanie przynosi szerokie korzyści środowiskowe poprzez stosowanie metod unieszkodliwiania odpadów, które nie stwarzają zagrożeń dla zdrowia ludzi, jak i poszczególnych elementów środowiska oraz środowiska jako całości.
Całość procesu unieszkodliwiania odpadów podzielona została między następujące linie:
- nieszkodliwianie cyjanków
- neutralizacja kwasów
- neutralizacja zasad i alkalii
- unieszkodliwianie emulsji i odpadów ropopochodnych
- neutralizacja odpadów chromowych Cr+6
- unieszkodliwianie odpadów z kabin malarskich, odpadów z mycia posadzek przemysłowych
- unieszkodliwianie farb wodorozcieńczalnych
- unieszkodliwianie osadów pogalwanicznych
- rekultywacja gruntów metodą ex situ
- wydzielanie paliw alternatywnych
- zestalanie i stabilizacja odpadów
Ogólna powierzchnia neutralizatora wynosi 3000 m², na której umieszczonych jest 60 zbiorników o łącznej pojemności 800 m³.
W skład układu neutralizującego między innymi wchodzą:
- 15 zbiorników magazynowych o łącznej pojemności 800 m³
- 10 zbiorników reakcyjnych o łącznej pojemności 184 m³
- 4 osadniki wielostrumieniowe o łącznej pojemności 100 m³
- 3 zbiorniki filtracyjne o łącznej pojemności 75 m³
- 3 zbiorniki osadcze o łącznej pojemności 75 m³
- 30 zbiorników pomocniczych (przygotowania reagentów, dozowniki, zbiorniki przepływowe, zbiorniki korygujące pH itp. o łącznej pojemności 196 m³)
- 5 pras filtracyjnych
- sieć rurociągów i pomp łączących poszczególne zbiorniki w układy neutralizacyjne
- układ pomiarowo-kontrolno-dozujący
